Als je een vis bent, moet je niet willen uitblinken in boomklimmen
In mijn coachingspraktijk kom ik veel mensen tegen die druk bezig zijn om het allemaal goed te doen.
Sterker nog: om het beter te doen dan de rest, uit te blinken. Niks mis mee natuurlijk. Wie heeft niet het verlangen om erkend te worden op zijn kwaliteiten? Toevallig sprak ik hier deze week nog over bij een werkgever wiens medewerker ik coach, een medewerker die op zijn werk bezig was een andere versie van zichzelf neer te zetten dan hij thuis liet zien.
Zonde!
Laat je zomaar allerlei talenten op je bagagedrager liggen wanneer je bij je werk binnenstapt. Allemaal talenten die maken dat jij jij bent en die jou uniek maken!
In dat kader vond ik onderstaand stukje van de coachkalender treffend. Hierin gaat het over de kunst jezelf toe te staan om jezelf te zijn en juist daardoor op te vallen. Dat geeft rust doordat je jezelf niet steeds hoeft te meten met je omgeving!
Maar hoe doe je dat dan, jezelf zijn?
Ik geef je graag zicht op wie jij van nature bent. Door jouw talenten en drijfveren in kaart te brengen heb je meteen al een concreet handvat. Daarna nemen we ook jouw overtuigingen onder de loupe, daar zitten meestal oude patronen over werk of jezelf zijn je in de weg.
Meer weten, bel mij dan leg ik het je uit.
Kan jij vervolgens lekker gaan “inblinken”!
Opvallen door inblinken
In onze concurrentiemaatschappij geeft het een goed gevoel als we ergens in uitblinken. Maar om uit te blinken heb je altijd iets of iemand nodig ter vergelijking. Als er niets of niemand is om te overtreffen, dan blink je niet uit; je bent dan alleen maar aan het blinken. Maar wat is er eigenlijk mis met ‘alleen’ blinken? Als ik zou vragen wat meer indruk maakt, een bouwwerk dat midden in de woestijn plots opdoemt of een indrukwekkend bouwwerk dat net wat groter, glanzender of imposanter is dan de bouwwerken in zijn directe omgeving, zou je dan voor het eerste of het laatste gaan?
Een bouwwerk in de woestijn hoeft niet groot of glanzend te zijn om indruk te maken. De glans ontstaat namelijk door de eigenheid en het contrast. Niet datgene wat hetzelfde is valt op, maar juist datgene wat anders is. Als mens levert het je dan ook veel meer op om te glanzen, te schitteren vanuit jezelf en zo contrast met je omgeving te creëren. Door gewoon jezelf te zijn opvallen en niet mee te gaan in de gekte van onze concurrentiemaatschappij. Dan hoef je je niet te meten aan anderen en is er geen noodzaak meer om anderen te overtreffen. Niet alleen geeft dat een hoop rust, we gaan er ook op een heel andere manier van blinken; een manier die door de eigenheid en het contrast meer opvalt dan wanneer we net even wat groter, glanzender, imposanter zouden zijn dan de ander. Dat zou je ‘inblinken’ kunnen noemen.
In’blinken, (blonk in, h. ingeblonken)
1. Glinsteren, schitteren vanuit jezelf;