Je hoeft niet bang te zijn de controle kwijt te raken; wat je nooit gehad hebt, kun je niet verliezen
Variant op een uitspraak van Isaac Shapiro
Angst om de controle kwijt te raken is een van de meest zelfdestructieve gedachten die een mens kan hebben, en bovendien nutteloos: we hebben namelijk helemaal geen controle. Nergens over.
Klimaten veranderen, eilanden verdwijnen in zee en slapende vulkanen worden op een dag ineens wakker. Zo verandert ook ons innerlijk bestaan even snel en vaak als het uiterlijke bestaan. De vorm van ons lichaam verandert. De kleutertijd gaat over, de puberteit gaat voorbij en de jaren van vitaliteit breken aan, om weer plaats te maken voor jaren van verstilling en wijsheid. De omstandigheden van ons leven veranderen: geliefden, kinderen, werk, onze verstandelijke vermogens. Zo veranderen ook onze innerlijke ervaringen steeds, en hebben we steeds andere gedachten en gevoelens. Met sommige ben je blij; van andere word je bang of verdrietig. We zijn net de slinger van een klok: zwaait de slinger naar de ene kant, dan zien de dingen er fantastisch uit en lacht alles ons tegemoet. Dan zwaait de slinger weer de andere kant op en valt de gelukkige wereld van daarnet weer uit elkaar.
Alle dingen dragen vanaf het moment van hun ontstaan ook hun verdwijning in zich. Naarmate je jezelf meer laat meevoeren in die veranderingen in plaats van ertegen te vechten of ze te willen beheersen, zul je merken dat makkelijker met die bewegingen kunt omgaan.
Ik las bovenstaande tekst vandaag op de coachkalender en hij paste perfect bij mijn dag: er waren vandaag een aantal momenten waarop ik echt een ander “plaatje” had bedacht. Maar nee hoor, het liep compleet anders! Lesje in mindfulness dus, blijven ademen en zien wat er gebeurt dan maar!
Kun jij hier een steuntje bij gebruiken? Bel mij voor een wandel-coachsessie in de duinen en ik geef je nieuwe handvatten en energie!
(Bron: coachingskalender)